uluslarası ticaret, international finance, export finance, import finance, ihracat finansmanı, ihracatçılara finansal destek, ihracat nasıl finanse edilir, ihracatçıya yatırım desteği, ihracat kredileri, ihracatın avantajları, ihracat bütçesi
Ticaret finansmanı, ticaret ve uluslararası ticaretle ilgili belirli
faaliyetlerin finanse edilmesi süreciyle ilgilidir. Ticaret finansmanı, borç
verme, akreditif, faktoring, ihracat kredisi ve sigorta gibi faaliyetleri
içerir. Ticaret finansmanı ile uğraşan şirketler arasında ithalatçılar ve
ihracatçılar, bankalar ve finansörler, sigortacılar ve ihracat kredi
kuruluşları ve diğer hizmet sağlayıcılar yer almaktadır.
Ticaret Finansmanı
Ticaret finansmanı faaliyetlerine ilişkin geri ödeme koşulları
genellikle kısa vadeli olup, çoğunluk sadece belirli bir finansal işlemin
tamamlanması için kullanılmaktadır. Bu finansman, uluslararası pazarda
alıcıların ve satıcıların çıkarlarını korumaya ve birden fazla para birimini
içerebilecek işlemlerin tamamlanmasına yardımcı olan bir güvenlik ağı
oluşturmaktadır.
Uluslararası ticaret yüzyıllar boyunca var olmasına rağmen, ticaret
finansmanı, ticareti daha da kolaylaştırmanın bir aracı olarak gelişti. Ticaret
finansmanının yaygın kullanımı, uluslararası ticaretin muazzam büyümesine
katkıda bulunan faktörlerden biridir. Ticaret finansmanı, küresel ekonomi için
hayati öneme sahiptir; Dünya Ticaret Örgütü (DTÖ), küresel ticaretin %80 ila %90'ının bu finansman yöntemine dayandığını tahmin etmektedir.
Ticaret Finansmanı, Ödeme Gücü ve Likidite
Genel finansman borç ödeme veya likidite konularını kapsamak için
kullanılabilir, ancak ticaret finansmanı kullanımı, alıcının likidite sorunu
yaşadığı veya herhangi bir finansman sıkıntısında olduğunu göstermez. Bunun
yerine, döviz dalgalanmaları, siyasi istikrarsızlık veya
ilgili taraflardan birinin kredi itibarı ile ilgili sorunlar oluşması gibi uluslararası
ticarette mevcut olan benzersiz risklere karşı koruma sağlamak için
kullanılabilir.
Uluslararası Ticaret Finansmanı
En basit biçimiyle, ticaret finansmanı, bir ihracatçı ve ithalatçının
farklı ihtiyaçlarını herkesin çıkarlarına uyacak kendi finansman planını
hazırlayabilmesi şeklinde çalışır. Bir ihracatçı, ithalatçı tarafından bir
ihracat sevkiyatı için önceden ödeme yapılmasını tercih ederken, ithalatçıya
yönelik risk, ihracatçının ödemeyi basitçe cebe atabileceği ve sevkiyatı
reddetmesidir. Tersine, eğer ihracatçı, krediyi ithalatçıyı genişletirse,
ithalatçı, ödemeyi reddedeceği gibi, gereğinden fazla geciktirebilir.
Ticaret finansmanı alanında bu sorunun ortak bir çözümü, ithalatçısının
kendi ülkesindeki bir banka aracılığıyla ihracatçının adına açılmış bir
akreditif vermesidir. Akreditif, esasen, malların sevk edildiğine dair
belgelenen kanıtları aldıktan sonra, akreditif veren banka tarafından
ihracatçıya ödeme yapılmasını garanti eder. Bu biraz hantal bir süreç olsa da,
kredi sistemi en popüler ticaret finans mekanizmalarından biridir.
İhracat
Bir ihracat, bir ülkede üretilen malların satış veya ticaret için başka
bir ülkeye sevk edilmesine dayanan uluslararası ticaretin bir fonksiyonudur. Bu
tür malların satışı, ihracatçı ülkenin döviz girdilerinin artması açısından da
fayda sağlıyor. Hali hazırda mal ve hizmet satın alınan bir ülkeye ihracat
yapılıyorsa bu karşılıklı ticaretin dengeli yürümesi ve cari açık oluşmaması
açısından önemlidir.
İhracat, ekonomik transferin en eski biçimlerinden biridir ve ticarette
daha az kısıtlamaya sahip olan ülkeler arasında büyük oranlarda (tarifeler veya
sübvansiyonlar gibi) ortaya çıkar. Gelişmiş ekonomilerde faaliyet gösteren en
büyük şirketlerin çoğu yıllık gelirlerinin önemli bir bölümünü ihracattan diğer
ülkelere türetmektedir.
Mal ihraç etme yeteneği, daha genel mal ve hizmetler
satarak bir ekonominin büyümesine yardımcı olur. Hükümetler içinde diplomasinin
ve dış politikanın temel işlevlerinden biri, ekonomik ticareti, her iki partiye
de fayda sağlayan yollarla teşvik etmektir.
İhracat bir ülkenin ekonomisinin önemli bir bileşenidir. İhracatlar
sadece uluslararası ticareti kolaylaştırmakla kalmıyor, aynı zamanda istihdam,
üretim ve gelir yaratarak ev içi ekonomik faaliyetleri teşvik ediyorlar.
İhracat rakamları baz alındığında başta giden ülkeler arasında dolar
olarak Çin, ABD, Almanya, Japonya ve Hollanda bulunmaktadır. Çin, başta
elektronik ekipman ve makine ihracatı olmak üzere yaklaşık 2.3 trilyon ABD
doları ihracat yapmaktadır. Birleşik Devletler başta sermaye malları ihracatı
olmak üzere yaklaşık 1.6 trilyon dolar ihraç etmektedir.
Almanya öncelikli olarak motorlu kara taşıtları ihracatı yapıyor,
Almanyanın yaklaşık 1.5 trilyon dolarlık
ihracat hacmi var. Japonya'nın başta motorlu taşıt ihracı olmak üzere yaklaşık
684 milyar dolarlık ihracat gerçekleştiriyor. Nihayet, Hollanda'nın başta
makine ve kimyasallar ihracatı olmak üzere yaklaşık 672 milyar dolarlık
ihracatı bulunmaktadır.
Şirketler İçin İhracatın Avantajları
Şirketler, çeşitli nedenlerle ürün ve hizmetleri ihraç etmektedir.
İhracat, eğer doğru yapılırsa, yeni pazarlara doğru genişleyerek satış ve
kârlarını artırabilir. Hatta önemli bir küresel pazar payı yakalamak için bir
fırsat sunabilir. Birden çok pazara çeşitlenerek yayılmış iş riskini ihraç eden
şirketler.
Dış pazara yapılan ihracat artan talebi karşılamak için
operasyonları genişleterek birim başına maliyeti genellikle düşürebilir. Son
olarak, dış pazarlara ihraç eden şirketler, genellikle, yeni teknolojilerin
keşfedilmesine, pazarlama uygulamalarına ve yabancı rakiplere yönelik
anlayışlara olanak tanıyan yeni bilgi ve deneyim kazanırlar.
İhracat Zorlukları
İhracatçı şirketler için farklı pazarlarda satış ve pazarlama faaliyetleri
yürütmenin yurt içi satışlardan bağımsız farklı masrafları ve yatırım
zorunlulukları var. Şirketlerin, dış pazarı araştırmaya önemli kaynaklar
ayırması ve ürünü farklı pazarlarda ki yerel taleplerin değişkenliğine bağlı
olarak düzenlemesi veya değiştirmesi gerektiği için ekstra maliyetlerin olması
muhtemel.
Farklı ülkelrrden müşterilerle açık hesap çalışmanın getirdiği
riskler, akreditif gibi karışık ödeme yöntemleri ile çalışmak, uluslararası
sevkiyat ve gümrük masraf ve prosedürlerine maruz kalmak gibi ihracata has
süreçler bulunmaktadır. İhracatçı şirketler genellikle daha yüksek bir finansal
risk derecesine maruz kalmaktadırlar.
YORUM