OUTSOURCING vs OFFSHORE

Küreselleşmeyle birlikte, outsourcing ülkelerarası, kıtalararası bir kimliğe büründü işte bu noktada offshore tipi bir ticari aktivite ile karşılaşıyoruz.

Outsourcing VS Offshore Temel Farklar, Benzer Noktalar

Outsourcing tabiri, dış kaynak kullanımını ifade etmek için kullanılır. En yaygın açıklama, Şirketlerin temel faaliyet alanına, uzmanlık alanlarına giren işlere odaklanıp, diğer konularda, farklı şirketlerden mal veya hizmet alarak bir tedarik zinciri dahilinde faaliyetlerine devam etmesidir. Örneğin otomotiv sektöründe üretim yapan firmalar, otomobile ait pek çok parçanın üretimini, malzemelerin transferini, oluşturdukları bir tedarik zinciri dahilinde dış kaynak yani farklı firmalardan mal ve hizmet rüetimi sağlayarak gerçekleştirirler.

Dış kaynak kullanımı nedir?

Basit bir ifadeyle, dış kaynak kullanımı, yabancı bir tedarikçiden mal ve hizmet alma uygulamasıdır. Bu en yaygın olarak, belirli pozisyonlar için işgücü sıkıntısının olduğu veya işgücü maliyetinin çok yüksek olduğu sektörlerde kullanılır. Örneğin, yazılım geliştiriciler veya tasarımcılar.

Dış kaynak kullanımı, herhangi bir pozisyon için herhangi bir şekilde kullanılabilir, ancak bugün, temel amacı olmayan roller için kullanan şirketleri görüyoruz: şirketin merkezi altyapısına destek sağlamak veya şirketin günlük işlemlerine yardımcı olmak için kullanılan dış kaynaklar.

Dış Kaynak Kullanımının Sebepleri – neden Outsourcing tercih Ediliyor?

Dış kaynak kullanımı, belirli bir girdinin başka bir şirketten daha ucuza veya beklentileri daha iyi karşılayan, örneğin kalite, teknoloji gibi avantajlarla karşılanmasıdır.

Bir işletmenin dış kaynak seçmeyi tercih etmesinin temel nedenleri şunlardır:

a) Maliyet : Firmalar ana faaliyetlerinin dışında pek çok iş için personel ve departmanlar oluşturmak durumundadır. Örneğin x bir ürünü üreten bir fabrika, temel fonksiyonu olan, üretim, kalite, arge gibi departmanların yanı sıra, muhasebe, finans, pazarlama, lojistik gibi pek çok departmana daha ihtiyaç duyar. Bu hizmetlerin bir kısmını dışardan temine debilir.

Örneğin satış ve pazarlama faaliyetlerini bu konuda uzman bir firmadan hizmet alarak gerçekleştirebilir. Depo ve lojistik işlerini, ana işi lojistik olan bir firmadan hizmet alarak gerçekleştirebilir. Üretilen ürünün bir takım parçaları ayrıca firmanın kapasitesi ve uzmanlığı dahilinde olmadığından maliyeti yükseltebilir. Örneğin tmeelde plastik bir ürün üreten firma, ürünün bazı metalik parçalarını, daah uygun fiyat ve kalite ile üreten bir başka firmadan temin edebilir.

Hizmetlerin dış kaynak kullanımı genellikle önemli maliyet tasarruflarının sağlanabileceği finans veya BT gibi dahili iş bölümlerini içerir.

b) Uzmanlık : Bazı iş süreçleri veya ürünler ciddi anlamda uzmanlık ister. Örneğin dünya çapında adı bilinen bilgisayar markaları mikro yonga yapımında uzmanlaşmasına gerek kalmadan ve bunun gibi, bilgisayarın pek çok parçasına dair bir teknoloji altyapısı ve üretim kabiliyeti sağlamadan bu parçaları farklı tedarikçilere ürettirerek yani outsourcing yoluyla karşılarlar.  Uzmanlık ve teknolojinin hızla değişmesi, pek çok kez halihazırda ürünlerine ait çeşitli parçaları üreten firmaların, teknoloji yarışında geriye düşmeleri ve maliyetlerinin artmasından dolayı, ilgili ürün ve parçaların imalatına son verip, bu ürün veya parçaları dış kaynak kullanarak sağlamaktadırlar.

c) Esneklik : Birçok şirket için dış kaynak kullanımı, tam olarak ihtiyacınız olanı ödemek zorunda kalmanın avantajını sağlar. Örneğin, sınırlı iş saatleri ile gerçekleştirilebilecek bir muhasebe veya finansman hizmetine ihtiyaç duyuyorsanız, tam zamanlı bir ekip kurmak ve düzenli maaş ödemek yerine, size ihtiyaç duyduğunuz sınırlı hizmeti haftanın belli gün ve saatlerinde verebilecek bir muhasebe veya finans firmasından hizmet alabilirsiniz. Benzer şekilde, bir işletme, üretim süreci için yalnızca az sayıda belirli bir girdiye ihtiyaç duyuyorsa, o bileşeni kendilerinin üretme kapasitesini inşa etmek mantıklı olmaz. Dış kaynak kullanımı, yalnızca ihtiyacınız olan şey için ödeme yapma esnekliği sağlar.

Outsource vs Offshore

Küreselleşmeyle birlikte, outsourcing ülkelerarası, kıtalararası bir kimliğe büründü işte bu noktada offshore tipi bir ticari aktivite ile karşılaşıyoruz.

Dış kaynak kullanımının aksine, yurt dışı satış öncelikle coğrafi bir faaliyettir. Batı'da mallar pahalıdır, çünkü onları üretmek ve dağıtmak için gereken personel masraflıdır. Gelişmekte olan dünyada, aksine, ucuz iş havuzları düşük maliyetli bir ekonomi için kolay bir ana kayadır.

Offshoring, bu malları Batı'dan malları yüksek bir indirim (ve kar) ile geri satmak için pahalı ülkelerden ucuz ekonomilere taşıyarak bu maliyet farklarından yararlanır.

Örnek vermek gerekirse, Amerikalı bir IT şirketi, tasarladığı ürünlerin parça üretimini Çin’de yaptırıp, montaj işlemlerini Mısırda tamamlayıp, Hollandalı bir lojistik firması vasıtasıyla ürünleri Avrupa pazarına aktarıp, bir İtalyan şirketinin distribütörlüğünde mal ve hizmetlerini tüm AB üyesi ülkelerde satıp, müşterileri ilişkileri için cal-center hizmetini bir Hint şirketinden, alabilir.

Diğer yandan, ana vergi kalemlerinin daha düşük olduğu ülkelerde şirket kurarak veya mevcut şirketlerinin merkezini bu ülkelere taşıyarak, daha düşük vergi ödemeyi hedefleyen şirketlerin de offshore şirketler olarak tabir edildiğini görüyoruz.

Offshore Faliyetlerin Avantajları

Dış kaynak kullanımında olduğu gibi, Offshore faaliyet hem satıcı hem de tüketici için para tasarrufu potansiyeline sahiptir. Hukukçuların bir kısmı, offshore yatırımların fakir ülkelerde gelir düzeyini yükseltmek, teknoloji transferini hızlandırmak ve işsizlikle mücadele için önemli olduğunu savunuyorlar.

Diğer yandan offshore yatırımların asıl avantajının, yatırımı yapan firmalar için, düşük vergi oranları, düşük mali kontrol gibi fırsatlar için kullanıldığı, iştirak edilen ülkeye yönelik temel yatırımların sınırlı olduğu açıktır.